woensdag 15 mei 2013

Ding 12 Pinterest of "Waarom zou je iets met woorden zeggen?"



Onderstaande tekst schreef ik vorig jaar voor het Bosgroet4 blog. En waarom iets twee keer doen?

"Ik ken ze verder niet, Karen de kapster uit Tuscon of Jan de bibliothecaris uit Finland. Maar toch kom ik ze soms tegen.

Een paar maanden terug was het de laatste en nieuwer dan nieuwste sociale media hype, Pinterest. Plaatjes prikken op een digitaal prikbord. Tenminste, dat begreep ik uit de berichten over Pinterest. Zelf gebruiken kon niet want daar had je een uitnodiging voor nodig. Maar die was redelijk vlug los gesmeekt.

Het principe van de site is kinderlijk eenvoudig, maar dat zijn goede ideeën misschien meestal. Je wordt lid van Pinterest, je sleept een icoontje naar je browser en vanaf dat moment kun je, als je op het internet een leuk plaatje tegen komt op het icoontje klikken en, hup, daar staat het plaatje bij jouw naam, op een zogenaamd "bord" op Pinterest. Iedereen kan het zien, en leuk of niet leuk vinden.

Een van de leukere dingen van Pinterest vind ik dat je je eigen "bord" ook toegankelijk kan maken voor andere gebruikers van Pinterest, laat ik ze pinners noemen. Bijna meteen nadat de bibliotheek lid werd van de website maakte ik een "bord" met de titel "Mooie Boeken!". De bedoeling was, en is, dat je daarop de boeken pint die je heel erg de moeite waard vindt en waarvan je denkt dat anderen die ook zouden moeten lezen.

Een tijdje ging het leuk maar niet fantastisch met het bord. Tot een paar weken terug. Toen pinde plots iemand uit Amerika iets op het bord. Daarna volgde een Spanjaard, een Fin en al heel vlug nog veel meer mensen uit allerlei landen. Het werden er zoveel dat ik de titel "Mooie Boeken!" maar heb aangevuld met "Great Books!", voor de duidelijkheid.

Het gaat de wereld niet veranderen, en een heel praktisch nut kan ik er ook niet in ontdekken maar mooi vind ik het wel. Mensen uit alle hoeken en gaten op de wereld die een boek dat ze de moeite waard vinden op het bord pinnen en daarmee aan anderen laten zien wat ze lezen. En wie weet denkt die andere dan wel, "Och, laat ik dat boek ook eens proberen".

Een paar maal per week, meestal tijdens de lunchpauze, doe ik nu mijn Pinterest administratie. Mensen toevoegen, mensen volgen, boekje pinnen, dat soort dingen. Eerlijk gezegd heb ik mijn handen nu zo vol aan het toevoegen van belangstellenden dat ik nauwelijks meer toekom aan het maken van een ander bord op Pinterest. Maar dat komt een andere keer dan wel weer."

Ondertussen heeft het "Mooie boeken!" bord zo'n 3500 volgers en bijna 10.000 pins. De bibliotheek "doet" ook nog het bord "Langedijk in beeld". Daar probeer ik elke week een plaatje uit de gemeente op te prikken. Dat bord wordt voornamelijk gevolgd door mensen die of zelf ooit in Nederland woonden of die Nederlandse voorouders hebben.
Zelf heb ik ook een Pinterestding. Maar daar kijk ik eigenlijk nauwelijks naar om.

Liedje. Needles and Pins kon ik bedenken. Maar dat is een suffig lied waar The Searchers
3 eeuwen terug een hit mee hadden. The Ramones hebben het ook gespeeld, maar die zijn al geweest.

Jeugdsentiment dan maar weer, A Flock Of Seaugulls met "Wishing". Omdat het lied over het "nut" van een plaatje gaat. En het een melodietje heeft dat zich al 30 jaar te pas, maar vaker te onpas in mijn hoofd nestelt. En het laatste zinnetje is mooi van hopeloosheid.

If I had a photograph of you 
It's something to remind me 
I wouldn't spend my life just wishing
 

7 opmerkingen:

  1. Het blijft leuk dat het ongepland een hype werd!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zowaar een hype, gestart in een klein dorpje in Noord-Holland. Ik denk dat ze t succesverhaal nog wel eens verfilmen.

      Verwijderen
  2. Het is natuurlijk de vraag of je nog van een 'hype' kan spreken nu het zich goed bewezen heeft. En eigenlijk speel je een beetje vals door een plaatje met een tekst te gebruiken. Maar ik vergeef het je, omdat je mij op het fenomeen gewezen hebt en een invite gegeven hebt ;-)
    Ik vond een hele leuke vandaag van het Regionaal Archief die foto's van Alkmaar nu en Alkmaar toen gecombineerd heeft en zo de geschiedenis van bepaalde plekjes heel mooi inzichtelijk maakt.

    Heeft het de bibliotheek Langedijk iets gebracht?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee, ho, ik speel helemaal niet vals. Met pinterest kan, en mag je elk plaatje (met of zonder tekst) pinnen. Je mag en kunt ook YTvideo's pinnen enzo.

      En het is natuurlijk een niet te missen tekst. Ik zou dingen kunnen zeggen als "zo waar", maar dat zou flauw zijn.

      Nee, er zijn een paar mensen in het buitenland die een foto van de bibliotheek Langedijk hebben geliked en gerepinned maar dat is het wel. Maar, t blijft leuk en een aardige en weinig intensieve manier om mensen iets te laten doen met boeken die ze leuk vinden.

      Verwijderen
    2. Ik doelde op de titel "waarom zou je iets met woorden zeggen" in combinatie met het plaatje met... woorden ;-) Komt misschien ook door mijn allergie voor al die plaatjes met tekst die op Facebook klakkeloos gedeeld worden. Iets in de trant van "Schoonmoeders zijn een geschenk uit de hemel. Deel dit als je ook van je schoonmoeder houdt...". En dan door mensen van wie je weet hoe hun relatie met hun schoonmoeder echt in elkaar steekt...

      Verwijderen
    3. Toen ik mn antwoord zelf las bedacht ik me dat je dat ws bedoelde. Maar ja, om dan een heel antwoord weer te veranderen :-)

      Verwijderen