maandag 10 juni 2013

#17 Evaluatietekstje

De 23Dingencursus begon ik blijmoedig sceptisch. Hoewel ik ook wel begreep dat niet alle gebruikers van sociale media een stelletje aan zelfoverschatting leidende poseurs konden zijn was één van mijn voornemens toch wel dat ik genadeloos aan zou tonen dat de meeste sociale media dingetjes onzinnig waren.

Na die cursus ben ik lang blijven bloggen, twitteren en zijn de filmpjes op YouTube nu door bijna 500.000 mensen bekeken.

Dus ik had ongelijk. Of ik werd zelf een aan zelfoverschatting leidende poseur. Dat kan natuurlijk ook.

Deze cursus was anders. Misschien kwam het doordat ik, anders dan de vorige keer, niet elke dag een blogje schreef en er daardoor geen "ritme" kwam. Misschien kwam het door de drukte op het werk, en de niet al te vrolijk stemmende vooruitzichten. Of misschien kwam het omdat de meeste Dingen inderdaad verdiepingen waren van de Dingen die we de vorige keer al deden. En wie een beetje rondhangt op het internet heeft zichzelf al verdiept voor ie er erg in heeft.

Dus het was minder verrassend. Voor mij als persoon dan. Facebook vind ik nog steeds een uitvinding van de duivel en van het verwarren van sociale media met marketing krijg ik nog steeds hoofdpijn.

Voor het werk was het denk ik een goede cursus. Meer mensen dan voorheen hebben nu weet van dingen. Nu komt het er nog op aan om in gezamenlijkheid die dingen er uit te kiezen waar we mee verder gaan. En dan ligt het nu wat voor de hand dat ik een aantal dingen hier in dit postje ga zetten.

Een aantal dingen doen we natuurlijk al. Twitter en Facebook bijvoorbeeld. Dat doen we goed. Er is een blog, maar dat is nog steeds amechtig ademend. Hopelijk houdt de bibliotheek aan deze cursus wat mensen over die ook eens een tekstje schrijven. Bijvoorbeeld over een fijn appje of een aardig boek. En nee, dat hoeft niet nu meteen, we zouden het blog na de zomer weer eens een frisse start kunnen laten maken.

En verder? Het is een beetje flauw misschien. Maar dat ga ik niet opschrijven. Hoezo niet dan?
Ik kopieer en plak even een stukje van de VerdiepDingenwebsite.

"Dankzij de sociale media ligt de verantwoordelijkheid van het succes van jullie initiatieven niet alléén bij de directie en het managementteam, maar ook bij jou als medewerker, als persoon. Pak die verantwoordelijkheid met beide handen aan!"

We hebben het er nog over dus.

Muziekje. Om niet alleen de meest voor de hand liggende redenen weer een liedje van Steve Earle. The revolution starts now. Ja, dat kan verwijzen naar het gebruik van sociale media. Maar ook naar een hoop andere dingen.

The revolution starts now
When you rise above your fear
And tear the walls around you down
The revolution starts here
Where you work and where you play
Where you lay your money down
What you do and what you say
The revolution starts now
Yeah the revolution starts now 

woensdag 5 juni 2013

Ding 16 Landelijke dingen of "BNL rulezzz"

Och ja, weet je nog? Van toen BNL nog niet meer was dan een club van drie letters waar wel over gesproken werd maar waarvan onduidelijk was wanneer er iets van zichtbaar zou worden? Dat je van her naar der in het land reisde om weer een bijeenkomst bij te wonen waarin werd aangekondigd dat het nu toch echt bijna te gebeuren stond?

Het draait, de website, en hij draait ook in Langedijk. Ik vond en vind het idee een aanwinst. Met relatief gemak kunnen we, of beter kan Karin, toepassingen op de website zette die vroeger ver buiten ons (financiële) bereik lagen. Dat is mooi. Al betekent het wel dat alle websites van alle bibliotheken wel erg op elkaar zijn gaan lijken en dat het verdomd moeilijk is geworden nog iets van een lokaal gezicht te hebben. Ieder voordeel heeft zijn nadeel. Of was dat andersom?

De landelijke catalogus, hij zal vast ooit komen. Fijn. Ook al is het exploiteren van een catalogus met voornamelijk papieren dingen erin iets dat in tegenspraak lijkt met de doem en gloom verhalen over de bereidheid van mensen om nog papieren dingen te lezen.

Bieb to bieb? Ik ben er meteen lid van geworden. Ik heb tenslotte tijden lang zitten zeuren om een plek waar bibliotheekmedewerkers ideeën konden delen zodat niet steeds overal het wiel nog ronder wordt getimmerd.

Maar het interessantste dat er nu gaande is is denk ik de sociale mediaproef met @Bibliotheek. Medewerkers uit hele land doen, in een stupide en niet te volgen rooster een twitterdienst en reageren op mensen, beantwoorden vragen en brengen het bestaan van de bibliotheek onder de aandacht.
Een heel mooi en goed idee. Wacht niet tot de gebruiker naar je toe komt maar ga zelf naar de, in dit geval twitterende gebruiker toe.

Maar, ja er is ook hier weer een maar, het is wel wat jammer dat de dienstdoende medewerkers in een wel heel strak keurslijf worden geperst. Als ik het goed begrepen heb van Karin, die meedoet aan de proef, moeten er steeds erg strakke scripts worden gevolgd die er bv voor zorgen dat @Bibliotheek op dinsdag om 6 uur 's avonds iets moet zeggen over koken en dat de bibliotheek ook kookboeken heeft. Dat is dan weer jammer. Het is natuurlijk handig om een houvast te hebben, maar waarom als bv net de Fyra wordt afgeschaft kan @Bibliotheek daar niet even wat over zeggen? Maar ik geloof niet dat dat de bedoeling is. Wat ik weer ernstig jammer vind. Want nu gaat het mij toch weer teveel op doorsnee marketing lijken.
Maar, het is een pilot, en misschien wordt het na de pilot wel weer anders.

Liedje. Eigenlijk is er maar één echt passend. Het is er één die verwijst naar "doordacht" en "planmatig". Oasis met The Masterplan. Maar dat is wel een mooi, maar ook wat zeurend lied. Dus doe ik maar "It's Getting Better Man" van dezelfde band. Omdat het, ondanks alles toch wel wat beter gaat met de bibliotheek op het internet.

maandag 3 juni 2013

#15 Crowd sourcing/funding "Opgejaagd"


Ik heb net twee keer ding 14 gedaan en ik krijg een beetje een opgejaagd gevoel. Ding 16 staat er ook al. Dat doet het voornemen dat ik van elk stukje "iets" wilde maken geen goed.

Het zou zomaar op afraffelen kunnen gaan lijken, terwijl ik eigenlijk nog niet wakker genoeg ben om zeker te weten of afraffelen wel een echt woord is.

Crowdsourcing.  Ken het, en gebruik het. M'n Firefoxbrowser zit vol met add-ondingetjes en plug-inn's waarvan ik ooit dacht dat die handig waren. En dat zijn ze vast ook, ik merk alleen niet meer wat ze doen. Omdat ik er helemaal aan gewend ben dat ze er zijn. De thuispc zit ook vol met door kleine freakjes gemaakte gratis programmaatjes die rare videobewerkingen uit kunnen voeren en die Flac naar Wav kunnen converteren. Mocht je niet weten wat het nut is van het converteren van Flac naar Wav, laat het los, begin er niet aan. Je hebt het al druk zat met andere dingen.

Crowdfunding ken ik zelf voornamelijk uit de muziek. Al lang voor er ronkende tekstjes over het fenomeen werden geschreven  betaalde de reuze bejaarde jazzgitarist Jim Hall het opnemen en uitbrengen van zijn muziek al door het verkopen van aandelen in zijn cd's.

Een paar weken terug bracht de meneer van de post een gesigneerd exemplaar van de cd "Brooklyn Babylon" van Darcy James Argue's Secret Society langs. Maanden terug zocht Darcy via zijn nieuwsbrief en daarna via de site Kickstarter bijdrages voor het maken van de cd.
Hij maakt jazz, met een bigband, al lijkt zijn muziek niet bepaald op de gezellige muziek van Glenn Miller of iets dergelijks. Een cd opnemen met zo'n bezetting, in een moeilijk genre is haast onbegonnen werk.
Dus vroeg hij om een bijdrage. Je kon de cd alvast kopen voor hij gemaakt was. Voor meer geld kon je bij de opnames aanwezig zijn, een naamsvermelding kopen in het hoesje of aanwezig zijn bij de première van de cd.
En hij kreeg genoeg geld bij elkaar. Hij zocht $10.000,- en kreeg meer dan $13.000,- Mooi. En het is nog fijne muziek ook. Vind ik dan.

Crowdfunding in de bibliotheek, ik weet het niet helemaal. In de tekst van dit ding wordt verwezen naar een bibliotheek die €20.000 wilde laten funden om een bibliotheek op een school mee op/in te richten. Of dat een goed idee is/was weet ik eigenlijk niet. Mensen zijn denk ik niet zo makkelijk enthousiast te maken om geld te geven voor iets waarvan ze misschien kunnen vermoeden dat dat of door de bibliotheek of door de school zelf betaald zou moeten worden.
Maar, ik geef het toe, ik weet hoe het afliep met de actie.

Edo, doe jij die deur zelf verder inschoppen?

Wil je iets succesvol laten funden dan zul je een onderwerp moeten hebben dat mensen echt aanspreekt, iets dat je in een minuut of minder duidelijk uit kunt liggen, iets waar mensen een "warm" gevoel bij kunnen krijgen, iets wat hen raakt, iets dat ze ook zelf kunnen zien/voelen als het plaats vindt.

Iets zegt me dat ik nu een onderwerp om te laten crowdfunden neer zou moeten zetten. Maar Poes zeurt om brokjes dus wil de inspiratie niet zo komen.

Muziekje. Makkelijk. Money van Pink Floyd had gekund, als ik dat geen vreselijke muziek had gevonden. All about the money van Meja, maar dat is doorsnee popmuziek. In the crowd van The Jam, maar die zijn al vaker geweest. The 'In'crowd van Ramsey Lewis, maar daar is weer geen filmpje van. En zo zeurt het maar door. Paid in Full dan maar. Omdat dat een link zou kunnen hebben met het bereiken van het gezochte bedrag in een crowdfundding. En de bas en drums zijn nog steeds erg fijn.


zondag 2 juni 2013

#14 E-books : kans of bedreiging? of "Omdat de tekst veranderd is doe ik t nog een keer"

De tekst van dit ding is "plots" ingrijpend aangepast. Niet langer ligt de nadruk op Google en het eBoek maar wordt er veel meer geschreven over het eBoek en wat de bibliotheek er mee kan, of zou moeten kunnen, dan wel niet zou mogen.

Ik ga niet het hele ding overdoen, volgens mij had ik al aan het volgende ding moeten beginnen maar in de tekst staan bij de ontdekoefeningen ook nieuwe vragen waarvan er in ieder geval één van belang is:

welke rol zouden bibliotheken moeten spelen en hoe belangrijk zijn e-books voor de bibliotheek?

Het tweede deel van de vraag sla ik over maar het eerste stukje heeft een link naar de uitspraak van een ambtenaar waar ik in mn eerste blogje over ding 14 naar verwees.

"Wie zei dat dan?"
"Ja, hoor eens, ik ga geen namen noemen hoor. Ik sprak hem toevallig even en de bibliotheek kwam voorbij".
"Fijn dan, dus het was gewoon een ambtenaar".
"Ja".
"En die zei ...?"
"De bibliotheek? Die kan wel dicht hoor. Iedereen heeft toch een eReader tegenwoordig".


Dat iedereen een eLezer heeft is natuurlijk onzin. Er zijn zat bewust conservatieve lezers zoals ik zelf die nog niet dood in de buurt van zo'n ding gevonden zouden willen worden. Maar de opmerking van de ambtenaar gaat aan nog iets belangrijks voorbij.

Rond het internet hangt de schijn van gratis. En dat is natuurlijk onzin. De eBoeken die je via websites kunt downloaden zijn, op de illegale torrentsites na natuurlijk helemaal niet gratis. eBoeken kosten geld. De prijs komt in de buurt van die van een papieren boek,

De bibliotheek is, naast een fysieke plek waar je naar binnen kunt gaan om fysieke materialen te raadplegen eigenlijk van oudsher ook een plaats die toegankelijkheid tot materialen nivelleert. Boeken, ook eBoeken kosten geld. Het idee achter een bibliotheek zoals die er nu is is ook dat, met vaak gemeenschappelijk geld dat verstrekt wordt door de overheid, materialen worden aangeschaft die vervolgens door de inwoners van een plaats gebruikt/geleend kunnen worden. Een bibliotheek koopt 1, of wat meer exemplaren van een titel en zorgt ervoor dat die titel voor de gehele gemeenschap beschikbaar is.

Persoonlijk ontgaat mij het principiële verschil tussen een fysiek en een digitaal boek. Je kunt twisten over wie het koopt en of het lokaal of landelijk moet worden aangeboden aan gebruikers maar ook in een tijd van digitale boeken is er wat mij betreft nog steeds een belangrijke rol weggelegd voor bibliotheken als nivilleerder van toegang tot.

In ieder geval is het mij ontgaan dat de overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking plots genoeg geld heeft om alle eBoeken te kopen die men zou willen lezen.

Liedje. Hmm, omdat dit eigenlijk een ding is dat al gedaan is maar opnieuw wordt gedaan is het eerste waar mn hoofd mee komt een liedje van de Staple Singers, "Let's do it again". Hoewel de Staple Singers ooit begonnen als een gospelgroepje met onovertroffen stemmen gaat dit liedje geloof ik niet over God, zijn zoon of andere geestelijkheden. En het gaat al ook al niet over eBoeken.

donderdag 30 mei 2013

# 14 Google Books en e-books of "Na na na na"


"Oh, dat is jammer".
"Ja, maar weet u, ik heb tegenwoordig een eReader".
"Maar, u kunt hier ook eBoeken lenen hoor".
"Ja, dat weet ik wel. Maar weet u, als ik de boeken op mijn eReader uit heb dan ga ik even langs mijn zwager en die zet er dan zo weer honderd of tweehonderd nieuwe op. Hij haalt ze zo van het internet".
"Ach. Dus u wilt uw abonnement echt opzeggen?".
"Ja, doet u maar. Ik ben jarenlang lid geweest. Maar ik heb met al die boeken op mijn eReader gewoon geen tijd meer om hier naar toe te komen".

Ik heb dit ding gelezen. Google Books kende ik al. Soms zoek ik er wel eens naar vage titels die over het Midden Oosten gaan. Verder doe ik er weinig mee, lezen van een scherm is niet iets wat ik prettig vind.
Op Google eBooks geklikt. Maar dat doet het niet in Nederland.

Voor GooReader moest ik 9,95 in dollars betalen. En dat geld had ik net uitgegeven in de failliete FreeRecord winkel.

Niet dat ik me al teveel met de inhoud van de cursus wil bemoeien. Maar, ik vond dit ding een beetje een gemiste kans. Omdat het de discussie, of de problemen van de bibliotheek met het eBoek overslaat. 

Ik heb niets met eLezers. Daar schreef ik ooit al deze zinnetjes over:

"Zelf heb ik niks met eBoeken.
Helemaal niks.
Ik houd wel eens zo'n eLezer vast hoor. Als er weer eens wat mee is. En toen ik dat voor het eerst deed vond ik het ook best bijzonder, dat je er bladzijdes mee kon omslaan en dat de letters groter en kleiner konden. Maar ik kan al jaren heel goed bladeren met papier, en ik heb al een leesbril.
Op vakantie schijnt zo'n ding ook heel handig te zijn. Al heb ik dat altijd een aan decadentie grenzend verkoopzinnetje gevonden. En op de meeste van mijn vakantiebestemmingen is er erg veel zand en erg weinig elektriciteit."

eBoeken zijn een probleem. Echt. Bibliotheken kunnen ze nauwelijks uitlenen, dat is lastig. Maar vervelender is het dat veel mensen, zoals de mevrouw in het gesprekje dat ik hoorde, er totaal geen probleem mee hebben om een paar honderd titels van het internet te plukken en daar geen cent voor te betalen.
Jaja, iedereen doet het.
En jaja, juridisch gezien is het niet illegaal om materiaal te downloaden.

Maar toch. Moreel verwerpelijk (nou nou, puh puh) vind ik het wel. Want waar moet de schrijver (of -ster) voortaan zijn/haar inkomen vandaan halen? Of doet dat er plots niet toe als het om iets artistiekerigs als schrijven gaat?
Oh, de schrijver moet creatief gaan denken over het verdienen van geld. Dat lees ik wel eens. Lezingen geven, crowdsourcing, dat soort dingen. Maar dat vind ik toch weer zo'n raar argument. Dat je tegen iemand zegt "Zeg, wij rippen voortaan jouw werk em ik weet wel dat je daarom niet gevraagd hebt, maar ja, het kan he. Dus ga jij even op een andere manier je brood verdien. Doei!".

"Wie zei dat dan?"
"Ja, hoor eens, ik ga geen namen noemen hoor. Ik sprak hem toevallig even en de bibliotheek kwam voorbij".
"Fijn dan, dus het was gewoon een ambtenaar".
"Ja".
"En die zei ...?"
"De bibliotheek? Die kan wel dicht hoor. Iedereen heeft toch een eReader tegenwoordig".

Niet verzonnen. Waar gebeurd. En zo spijtig. Omdat het niet waar is, van dat iedereen een eLezer heeft. En omdat het aan zoveel andere dingen voorbij gaat.
Maar ja, schaarste schept rare argumenten. En het kost vervolgens weer een hoop tijd om die argumenten te ontkrachten.

Liedje. Ik dacht aan "Everyday i write the book" Van Elvis Costello. Maar dat gaat over schrijven, en het moet over lezen gaan. Dus werd het "The book i read" van Talking Heads. Ook vanwege de geniale tekst.

Na na na na...na na na na na na na
Na na na na...na na na na na na na
Na na na na na...na na na na na na na
Na na na na...na na na na na na na
Na na na na...na na na na na na na
Na na na na...na na na na na na na
Na na na na...oh oh oh oh oh oh oh 

woensdag 29 mei 2013

Ding 13 Screencasting of "hoevaak kun je Java downloaden?"

http://steveearle.com/
Nadat de pc voor de derde keer riep dat ik de laatste versie van Java moest downloaden begon ik wat wanhopig te worden. En geïrriteerd.
Ik heb niks tegen knutselen met pc's maar voor een vierde keer iets downloaden is onzinnig.

Leuk idee, dat screencasts maken. Maar misschien was het een goed idee geweest om in de tekst bij dit ding te wijzen op het geklooi met Java. Na wat rondzoeken kwam ik er achter dat mijn browser (Firefox) automatisch Java onklaar maakt. Na nog wat getut kreeg ik Java aan de praat en daarmee ook de programma's om een screencast te maken.

Maar ja, toen was ik al licht geïrriteerd. 

Ik heb een dingetje gemaakt dat laat zien hoe je eBooks kunt downloaden. Zonder dat je daarvoor betaalt. Niet omdat ik dat nou zo'n goed idee vind, maar omdat het kan.

Ik heb geen idee of het ding geluid maakt. Op het werk geeft mn pc bij filmpjes geen geluid en thuis liep het vast op de melding dat ik iets met Flash moest doen. Maar er was geen tijd meer om uit te zoeken wat er moest gebeuren. En het had al even geduurd voor de screencast klaar was. De pc liep een keer vast. Ziggo was akelig langzaam en Poes besloot ook een keer over het toetsenbord van de laptop te lopen.

Screencasts zijn een leuk idee. al moet je er wel een heus script op los laten. Anders duurt het allemaal veels te lang. Ik zag her en der op blogjes al plannen voor het gebruik van die screencasts. Dat gaan we vast doen!

Muziekje. Het is allemaal een beetje druk dus mn hoofd kon niet zo vlug een toepasselijk lied bij het onderwerp vinden. Dus doe ik een liedje van The Mastersons. Die kende ik tot zondag niet maar toen waren ze het voorprogramma van Steve Earle (Steve wie?) in Paradiso. Leuk groepje, of beter leuk duo. Meneer en mevrouw Masterson. Hij had aandoenlijk dikke brillenglazen en zij keek de hele avond stoïcijns stuurs voor zich uit.
Het lied heet denk ik "If you wanted too" wat met want lenig hersenwerk toch wel weer met het maken van een screencast te maken kan hebben.

woensdag 15 mei 2013

Ding 12 Pinterest of "Waarom zou je iets met woorden zeggen?"



Onderstaande tekst schreef ik vorig jaar voor het Bosgroet4 blog. En waarom iets twee keer doen?

"Ik ken ze verder niet, Karen de kapster uit Tuscon of Jan de bibliothecaris uit Finland. Maar toch kom ik ze soms tegen.

Een paar maanden terug was het de laatste en nieuwer dan nieuwste sociale media hype, Pinterest. Plaatjes prikken op een digitaal prikbord. Tenminste, dat begreep ik uit de berichten over Pinterest. Zelf gebruiken kon niet want daar had je een uitnodiging voor nodig. Maar die was redelijk vlug los gesmeekt.

Het principe van de site is kinderlijk eenvoudig, maar dat zijn goede ideeën misschien meestal. Je wordt lid van Pinterest, je sleept een icoontje naar je browser en vanaf dat moment kun je, als je op het internet een leuk plaatje tegen komt op het icoontje klikken en, hup, daar staat het plaatje bij jouw naam, op een zogenaamd "bord" op Pinterest. Iedereen kan het zien, en leuk of niet leuk vinden.

Een van de leukere dingen van Pinterest vind ik dat je je eigen "bord" ook toegankelijk kan maken voor andere gebruikers van Pinterest, laat ik ze pinners noemen. Bijna meteen nadat de bibliotheek lid werd van de website maakte ik een "bord" met de titel "Mooie Boeken!". De bedoeling was, en is, dat je daarop de boeken pint die je heel erg de moeite waard vindt en waarvan je denkt dat anderen die ook zouden moeten lezen.

Een tijdje ging het leuk maar niet fantastisch met het bord. Tot een paar weken terug. Toen pinde plots iemand uit Amerika iets op het bord. Daarna volgde een Spanjaard, een Fin en al heel vlug nog veel meer mensen uit allerlei landen. Het werden er zoveel dat ik de titel "Mooie Boeken!" maar heb aangevuld met "Great Books!", voor de duidelijkheid.

Het gaat de wereld niet veranderen, en een heel praktisch nut kan ik er ook niet in ontdekken maar mooi vind ik het wel. Mensen uit alle hoeken en gaten op de wereld die een boek dat ze de moeite waard vinden op het bord pinnen en daarmee aan anderen laten zien wat ze lezen. En wie weet denkt die andere dan wel, "Och, laat ik dat boek ook eens proberen".

Een paar maal per week, meestal tijdens de lunchpauze, doe ik nu mijn Pinterest administratie. Mensen toevoegen, mensen volgen, boekje pinnen, dat soort dingen. Eerlijk gezegd heb ik mijn handen nu zo vol aan het toevoegen van belangstellenden dat ik nauwelijks meer toekom aan het maken van een ander bord op Pinterest. Maar dat komt een andere keer dan wel weer."

Ondertussen heeft het "Mooie boeken!" bord zo'n 3500 volgers en bijna 10.000 pins. De bibliotheek "doet" ook nog het bord "Langedijk in beeld". Daar probeer ik elke week een plaatje uit de gemeente op te prikken. Dat bord wordt voornamelijk gevolgd door mensen die of zelf ooit in Nederland woonden of die Nederlandse voorouders hebben.
Zelf heb ik ook een Pinterestding. Maar daar kijk ik eigenlijk nauwelijks naar om.

Liedje. Needles and Pins kon ik bedenken. Maar dat is een suffig lied waar The Searchers
3 eeuwen terug een hit mee hadden. The Ramones hebben het ook gespeeld, maar die zijn al geweest.

Jeugdsentiment dan maar weer, A Flock Of Seaugulls met "Wishing". Omdat het lied over het "nut" van een plaatje gaat. En het een melodietje heeft dat zich al 30 jaar te pas, maar vaker te onpas in mijn hoofd nestelt. En het laatste zinnetje is mooi van hopeloosheid.

If I had a photograph of you 
It's something to remind me 
I wouldn't spend my life just wishing